Συνέντευξη με τον Πέτρο Κίζα, δημιουργό του σχήματος ARGO

του Χρήστου «Kane» Νάστου

Πέτρο συγχαρητήρια κατ’ αρχάς για το ιδιαίτερο ντεμπούτο σας. Δώσε μας κάποια στοιχεία για τις ηχογραφήσεις. Πόσο κράτησαν, που έγιναν, τι όργανα χρησιμοποιήθηκαν και αν είσαι συνολικά ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα.


Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω για την δουλειά μου μέσα από το ιστολόγιο σας. Οι ηχογραφήσεις είχαν ξεκινήσει από το 2011 όταν πρωτοξεκίνησα να γράφω την μουσική για το Hypatia. Από τότε έφερνα στο στούντιο διαφόρους μουσικούς για να τους πω για τις ιδέες που είχα. Δοκίμαζα πολλές διαφορετικές ενορχηστρωτικές ιδέες μέχρι να καταλήξω στο τελικό αποτέλεσμα. Στο τέλος του 2013, όταν πλέον είχα μια πολύ καθαρή εικόνα της πορείας του project, ξεκίνησαν οι εντατικές ηχογραφήσεις που κράτησαν για ένα χρόνο περίπου.

Οι ηχογραφήσεις έγιναν σε δικό μου χώρο, στην Λεμεσό, με σχετικά πολύ φτηνό εξοπλισμό. Όλα τα μουσικά όργανα μέσα στο άλμπουμ είναι φυσικά. Δεν χρησιμοποίησα καθόλου samples. Τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ηλεκτρικές κιθάρες, ντραμς, μπάσο, ακουστικές κιθάρες, συνθεσάιζερ, φλάουτο, όμποε, τρομπέτα, τρομπόνι. βιολοντσέλο, βιολί και αρκετά παραδοσιακά κρούστα.

Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα αν λάβουμε υπόψιν ότι ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε για τις ηχογραφήσεις δεν συγκρίνεται με αυτόν των μεγάλων (και πολύ ακριβών) στούντιο. Όλα έγιναν με τόση πολλή αγάπη γι αυτό το project έτσι ώστε κατάφερα να υπερπηδήσω κάθε εμπόδιο που έβρισκα μπροστά μου.


Η μουσική και οι στίχοι, ανήκουν όλοι σε σένα, ή έχει γίνει ομαδική δουλειά στο τομέα της σύνθεσης

Και η μουσική και οι στίχοι ανήκουν σε μένα. Είχα γράψει παρτιτούρες για όλα τα όργανα και φώναξα τα παιδιά όπου οι περισσότεροι αφιλοκερδώς αφιέρωσαν χρόνο από τις δουλειές τους για να έρθουν να ηχογραφήσουμε. Μέσα στο άλμπουμ φυσικά υπάρχουν και κάποια solos όπου εκεί δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά να δημιουργήσουν κάτι δικό τους.

Πώς εμπνευστήκατε το όνομα ARGO; Αποτελεί προσωπικό project, ή κανονικό συγκρότημα με μόνιμα μέλη;

Πάντα με συνάρπαζε η ελληνική μυθολογία και ήθελα το όνομα του project μου να σχετίζεται με την αρχαία Ελλάδα. Ήθελα το όνομα και μόνο να προσδιορίζει ότι πρόκειται για ένα ταξίδι. Ένα μουσικό ταξίδι. Μετά την κυκλοφορία του CD θεώρησα απαραίτητο να κάνω έναν ακόμα καλύτερο κατά την άποψη μου προσδιορισμό του project και το μετονόμασα σε ARGO ROCK OPERA. Πρόκειται για ένα προσωπικό project αν και είμαι λάτρης της καλής ομάδας. Θα ήθελα στο κοντινό μέλλον να δημιουργήσω μια καλή ομάδα όπου θα είναι ο πυρήνας της μπάντας και μετά ανάλογα με τις ανάγκες του project να έρχονται και οι φιλοξενούμενοι.

Διακρίνω πολλά στοιχεία από progressive rock, κλασική μουσική, ethnic, hard rock, ακόμη και ελληνική παραδοσιακή μουσική. Ποια είναι τα δικά σου ακούσματα; Ανάφερε μου –μια που είναι και η πρώτη μας επαφή– τα 5 albums που αποτελούν για σένα σημείο αναφοράς.

Τα ακούσματα μου είναι ακριβώς αυτά που ανέφερες στην ερώτηση σου. Ακούω πολλά και διάφορα από πολύ διαφορετικά στυλ. Ψάχνομαι συνεχώς. Η ροκ μουσική είναι αυτή μου με κέρδισε από πολύ μικρός και έτσι την χρησιμοποιώ σαν βάση του προσωπικού μου project. Από πολύ μικρός άκουγα Led Zeppelin, Pink Floyd, Queen, Deep Purple. Μετέπειτα άρχισα να ακούω και αλλά πράγματα. Ήμουν και είμαι γενικά πολύ ανοιχτός σε όλα ανεξαιρέτως τα είδη μουσικής. Την μια στιγμή μπορεί να ακούω το Powerslave των Maiden και μετά από λίγο να ακούσω παραδοσιακά τραγούδια της ανατολικής Ρωμυλίας.

Τα 5 albums που είναι σημείο αναφοράς για μένα αν και μου είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω θα πω το «The wall» των Pink Floyd, το «Dead winter Dead» των Savatage, το «The Final experiment» από Ayreon, το πολυαγαπημένο μου «Symphony of enchanted lands» των Rhapsody και το «Seventh son of the seventh Son» των θρυλικών Iron Maiden.
 

Tα albums που θα ακολουθήσουν θα έχουν και αυτά concept κατεύθυνση; Επί της ευκαιρίας πες μου κάποια πράγματα για το concept του Hypatia. Πως καταλήξατε σε αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα της αρχαιότητας; Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης η προ ολίγων ετών (πολύ καλή) ταινία;

Ναι σίγουρα τα επόμενα albums θα είναι και αυτά concept ή αλλιώς ροκ όπερες. Αυτό είναι γενικά η όλη ιδέα πίσω από το Argo Rock Opera και δεν θέλω να το αλλάξω.

Τώρα για το πώς κατέληξα με το Hypatia είναι μεγάλη ιστορία. Όταν πρωτοξεκίνησα ήθελα να γράψω ένα concept album επιστημονικής φαντασίας μιας και είμαι λάτρης του είδους. Ήθελα να φτιάξω κάτι που θα μου άρεσε πρώτα έμενα. Το διάστημα, τα ταξίδια στο χρόνο και τα παράλληλα σύμπαντα είναι από τα θέματα επιστημονικής φαντασίας που μου αρέσουν. Στην αρχή ξεκίνησα την ιστορία με κάποιους χρονοταξιδιώτες που πάνε πίσω στο παρελθόν για να γίνουν μάρτυρες μεγάλων γεγονότων της ιστορίας. Αυτό θα μου έδινε την δυνατότητα μουσικά να βάλω πολλά στοιχειά epic και παραδοσιακά, ανάλογα με την χρονική περίοδο που θα πήγαιναν οι ταξιδιώτες. Μέχρι και δεινοσαύρους είχα βάλει μέσα. Όμως με αυτόν τον τρόπο δεν δημιουργούσα μια ιστορία με πλοκή και ήταν απλώς ένα ταξίδι.

Ξεκίνησα να ψάχνω διάφορα στοιχεία για την Υπατία όταν διάβασα γι’ αυτήν σε ένα επιστημονικό περιοδικό. Σε κάποια στιγμή θυμήθηκα ότι γι αυτήν είχε κάνει μια αναφορά ο Καρλ Σαγκάν, στην τηλεοπτική σειρά «COSMOS», κι έψαξα και βρήκα το βίντεο.

Ο Σαγκάν άρχισε τότε να μιλά για το τι θα συνέβαινε αν δεν καταστρεφόταν η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας και δεν σκότωναν την Υπατία. Έλεγε ότι αν συνεχιζόταν αυτή η γνώση που υπήρχε την τότε εποχή θα κάναμε τα διαστημικά ταξίδια πολύ πιο νωρίς, θα κάναμε αποικίες σε άλλους πλάνητες και ότι θα δημιουργούσαμε μια διαστημική αυτοκρατορία.

Τότε εγώ συνέχισα το ειρμό σκέψης του Σαγκάν και δημιούργησα διάφορες Φυλές που θα εξελίσσονταν μετά από την αποίκηση αυτών των πλανητών και την δημιουργία της διαστημικής αυτοκρατορίας. Έφτιαξα μια φυλή που τους ονόμασα Elders που είναι οι άρχοντες της αυτοκρατορίας και ζουν στο πλανήτη «Εψιλον», όπου είναι ένας παραδεισένιος πλανήτης. Όπου υπάρχει το καλό υπάρχει και το κακό. Έτσι έπρεπε να δημιουργήσω τους κακούς της υπόθεσης. Όσοι παρανομούσαν εναντίων της διαστημικής αυτοκρατορίας των Elders ονομάζονταν Rebels και εξορίζονταν σε έναν απομονωμένο πλανήτη-φυλακή που ονομαζόταν «Ωμέγα». Ένας ψυχρός και σκοτεινός πλανήτης στην άκρη του γαλαξία μας.

Αυτή η αυτοκρατορία των Elders ήταν τόσο δυνατή που κάνεις δεν μπορούσε να αντισταθεί στη δύναμη της. Και οι Rebels είχαν βάλει στόχο να αντισταθούν. Έτσι σκεφτήκαν ότι ο μοναδικός τρόπος να διαλύσουν τους Elders ήταν να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο και να αποτρέψουν την δημιουργία της αυτοκρατορίας. Έτσι έστειλαν έναν δικό τους, τον Κύριλλο, στον τέταρτο αιώνα μ.χ. για να καταστρέψει την βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας και γενικά όλη την γνώση που θα οδηγούσε μετέπειτα στο διάστημα. Καθήκον του απεσταλμένου ήταν να σκοτώσει και την γυναίκα που ήταν υπεύθυνη τότε για την διάδοση αυτής της γνώσης, την Υπατία.

Όταν το έμαθαν αυτό οι Elders έστειλαν και αυτοί έναν δικό τους πίσω στο χρόνο τον Ορέστη, για να αποτρέψει τα σχεδία του Κύριλλου.

Έτσι με αυτό τον τρόπο έφτιαξα μια φανταστική ιστορία με αληθινά πρόσωπα που είχε πλοκή και όλα τα φανταστικά στοιχειά που μου άρεσαν.

Αργότερα ανακάλυψα και την ταινία «Αγορά», η όποια βοήθησε στο να εξηγήσω στους συντελεστές ποια ήταν η Υπατία και να τους βάλω λίγο μέσα στη διάθεση του άλμπουμ.

Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα που θα ήθελες να μεταφέρεις στον ακροατή μέσω του Hypatia album σας;

Ναι σίγουρα. Αν ακούσει κάποιος τα 2 τραγούδια της Υπατίας μέσα στο άλμπουμ, το «The speech of Hypatia» και το «The apology of Hypatia» θα καταλάβει το μήνυμα του άλμπουμ. Συνοπτικά το μήνυμα είναι ότι η γνώση είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος. Χωρίς αυτήν είμαστε τυφλοί και ότι οι δεισιδαιμονίες και η τυφλή πιστή σε κάτι μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε ακρότητες και να στερήσει από τους ίδιους αλλά και στους άλλους την ευτυχία και την ελευθερία τους. Εάν αυτή η τυφλή πιστή είναι μαζική τότε μπορεί να αλλάξει και την πορεία μιας ολόκληρης χώρας η ακόμα και της ανθρωπότητας, όπως έγινε τον 4ο αιώνα και οδηγηθήκαμε σιγά σιγά στον μεσαίωνα.

Δίνετε live ή είστε κατ εξοχήν studio μπάντα; Yπάρχουν σχέδια για μελλοντικά ζωντανές εμφανίσεις;

Ένας από τους βασικούς μου στόχους είναι σύντομα να κάνουμε live εμφανίσεις. Δεν θα ήθελα αυτές οι εμφανίσεις να είναι ένα τυπικό live που να χρησιμοποιεί samples αντί των οργάνων που έπαιξαν στο άλμπουμ και θα ήθελα να το στήσω σαν μιούζικαλ, με σκηνικά. κοστούμια κλπ. Είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα (πολύ δυσκολότερο από το άλμπουμ) και πανάκριβο. Όμως ελπίζω ότι θα βρω τα λεφτά και τα άτομα που θα το στήσουν και ελπίζω ότι και η πολιτεία θα το στηρίξει. Αν όχι θα βρω εναλλακτικούς τρόπους να γίνει πραγματικότητα.

Ποιές είναι οι προσδοκίες σας για το ντεμπούτο σας; Προσωπικά θεωρώ πως αξίζει αναγνώρισης από σημαντική μερίδα του υποψιασμένου κοινού. Πιστεύεις ότι μπορεί να συμβεί αυτό σε μία εποχή που οι μουσικές κυκλοφορίες είναι πολλαπλάσιες του χρόνου που μπορούμε να διαθέσουμε προς ακρόαση;

Σε μια εποχή όπου οι πληροφορίες είναι τόσες πολλές για το κοινό και περνάνε τόσο γρήγορα ο μέσος ακροατής αναγκάζεται να αγνοήσει πολλά πράγματα και ειδικά τις καινούργιες κυκλοφορίες. Πιο εύκολα μπορεί να ακούσει κάτι που διαρκεί 1-3 λεπτά αντί ενός ολόκληρου άλμπουμ που διαρκεί 70. Τα παιδιά στην εποχή μας δεν ξέρουν καν τι είναι το άλμπουμ. Αυτά είναι τα δεδομένα μας και πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψιν αν θέλουμε να επιβιώσουμε.

Προσωπικά δεν επιδιώκω τις πωλήσεις, αν και αυτό θα βοηθούσε πάρα πολύ στο να καλυφθούν κάποια έξοδα και να χρηματοδοτήσω τις ζωντανές παραστάσεις. Όμως ας είμαστε ρεαλιστές. Η μουσική βιομηχανία έχει πεθάνει και δυστυχώς την σκότωσαν αυτοί που ακούνε μουσική με τα downloads.

Η αλήθεια ήταν ότι δεν είχα κάποιους ιδιαιτέρους στόχους με την δημιουργία του άλμπουμ εκτός από το να δημιουργήσω την μουσική που μου αρέσει. Στην πορεία και συζητώντας με μπόλικο κόσμο είδα ότι όλοι όσοι άκουσαν το άλμπουμ περίμεναν και την ζωντανή εμφάνιση. Στόχος μου δεν είναι να κάνουμε 2-3 εμφανίσεις και να το διαλύσουμε. Θα πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε η παράσταση μας να μπορεί να μεταφερθεί εύκολα και σε άλλες χώρες αν χρειαστεί. Ήδη βρίσκομαι σε επικοινωνία με κάποιους παραγωγούς ροκ όπερας στο εξωτερικό στους οποίους άρεσε παρά πολύ το «Hypatia» και έτσι με βοηθούν για το σκοπό αυτό.

Πες μου κάποια νέα albums μπάντες που ξεχωρίζεις από τη σύγχρονη Ελληνική/Κυπριακή σκηνή. Υπάρχει περίπτωση να μεταφέρεις σε μουσικό έργο κάποιο εξ αυτών;

Στην Κύπρο μου αρέσουν πολλές καινούργιες μπάντες διαφόρων στυλ. Μέσα απ αυτές ξεχωρίζω τους Winter’s Verge, τους Astronomikon, τους Armageddon και σε πιο mainstream τους Marianne’s wish. Στην Ελλάδα τώρα οι μπάντες είναι αμέτρητες. Από πού να ξεκινήσω και από που να τελειώσω και σε πιο στυλ. Είμαι μεγάλος φαν των Socrates όπου το «Phos» είναι και ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ γενικώς .Από την σύγχρονη ελληνική σκηνή ξεχώρισα τελευταίος τους Echo Trails όπου βρήκα την μουσική τους πολύ ενδιαφέρουσα. Επίσης πολύ ενδιαφέρουσα μουσική έχουν και οι Mother of Millions με το άλμπουμ τους «Human». Πολύ μου αρέσουν επίσης και οι ιστορικές ελληνικές μπάντες όπως τους Septic flesh, Rotting Christ κλπ.

Θα ήταν τιμή μου να συνεργαστώ μέσω ενός καινούργιου μουσικού έργου με κάποιους από τα παιδιά από τις πιο πάνω μπάντες. Δεν αποκλείω τίποτα.
 
 

Ποιά είναι η σχέση σου με τη Λογοτεχνία του Φανταστικού. Ανάφερε μου κάποια βιβλία-συγγραφείς που σε έχουν αγγίξει-επηρεάσει.

Η πρώτη μου επαφή με την φανταστική λογοτεχνία ήρθε όταν ο πατέρας μου έκανε δώρο στα εντεκάτα γενέθλια μου 18 τόμους εγκυκλοπαίδειας του περιοδικού «Ανεξήγητο». Από τότε καθημερινά αφιέρωνα ώρες ολόκληρες διαβάζοντας και ανακαλύπτοντας τον μαγικό κόσμο του φανταστικού. Με είχε συνεπάρει. Οι ιστορίες του Lovecraft με ταξίδευαν. Αυτό που με καθήλωνε όμως περισσότερο ήταν οι ιστορίες με το διάστημα, εξωγήινους και τα ταξίδια στο χρόνο. Άρχισα να ψάχνω για βιβλία και ανακάλυψα τον H.G.Wells με την αξέχαστη μηχανή του χρόνου. Αργότερα ανακάλυψα τα αριστουργήματα του Ισαάκ Ασίμωφ και του Άρθουρ Κλαρκ όπου και διάβασα ολόκληρη την βιβλιογραφία τους.

Το μεγαλύτερο όμως πάθος στο φανταστικό μου το προκάλεσαν τα έργα του Philip K. Dick Mέχρι σήμερα παραμένει για μένα κάτι το αξεπέραστο. Λατρεύω τις νουβέλες του. Από το «Minority Report» στο «Θυμόμαστε εμείς για σας» (όπου βασίστηκε η ταινία «Total Recall»). Γενικώς τις ελεύθερες μου ώρες αν δεν παίζω μουσική θα διαβάζω ένα βιβλίο που τις πλείστες φορές θα ανήκει στη σφαίρα της φανταστικής λογοτεχνίας.

Ποιές συνθέσεις του Hypatia θεωρείς πιο χαρακτηριστικές-εκείνες που θα πρότεινες σε κάποιο ενδιαφερόμενο ακροατή ως πρώτη επαφή με την μουσική σας;

Αυτό κι αν είναι μια δύσκολη ερώτηση. Ειδικά όταν έχεις να διαλέξεις κομμάτια μέσα από ένα concept album. Νομίζω ότι ο Επίλογος (το τελευταίο τρακ) έχει μέσα όλα τα στοιχειά που εμπεριέχονται γενικώς μέσα στο άλμπουμ και έτσι ο ακροατής μπορεί να καταλάβει τον χαρακτήρα του. Όμως είναι ορχηστρικό. Ίσως και το «The apology of Hypatia» να μπορούσε να ήταν μια δεύτερη επιλογή για να πάρει μια γενική άποψη. Γενικώς είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω διότι είναι ένα άλμπουμ με δραματικές αλλαγές στο στυλ μουσικής και στον ήχο του.

Οι τελευταίες λέξεις ας είναι δικές σου. Προσωπικά σ' ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη και την ακόμη πιο ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση.

Θέλω να σας ευχαριστήσω αλλά και να σας συγχαρώ για τις όμορφες στιγμές που μας δίνετε διαβάζοντας τα έντυπα της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.

Ευελπιστώ ότι πολύ σύντομα θα κάνουμε την πρώτη μας παράσταση στην Ελλάδα και θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε και από κοντά. Κρατηθείτε γερά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Καλή συνέχεια.

- Σχόλια σε αυτή την ανάρτηση :
Ο Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Πολύ καλή συνέντευξη.
Εύγε Χρήστο!
Καλή επιτυχία στον Πέτρο και στους Argo.
Δευτέρα, 06 Ιουλίου, 2015

 


Ο tzortzadams είπε...
Νομίζω πως πρόκειται για τη πληρέστερη συνέντευξη που έχω πάρει από μουσικό. Πολύ αξιόλογο και το album επίσης. Ευχάριστη έκπληξη!
Πέμπτη, 09 Ιουλίου, 2015